Ben bugün çok şey öğrendim …
Belki de hayatımın yolculuğuydu …
Hayır sadece kilometreler değildi geride bıraktıklarım.
Ön yargılarım kaldı geride , saçma sapan çocukluklaım ,
güçsüzlüklerim …
Hepsi işte hepsi ..
Yolculuklar tamamen kader işi dimi?
Yanına kim oturacağını bilemiyorsun.
Kırk yıl düşünsem böyle bir anım olacağı aklıma gelmezdi .
Yanımda bir bayan oturuyordu benim.
Görme engelli bir bayan.
İçim acıdı . Ama nasıl davranacağımı bilemedim. Heyecanlandım
utandım ..
Yok kararlıyım bunun eğitimini almam şart.
Asıl nokta neydi biliyor musunuz.
O yanımda oturan deniz abla doktora okuyordu ..
Hem de O.D.T.Ü de.
Ve pdr …
O kadar sıcak kanlıydı ki .
Aslında o kadar savunmasızdı kii.
Koluma girdi lavaboya girdik.
Ona kocaman sarılmak istedim.
Hiç bırakmamak sürekli eli ayağı gören gözü olmak istedim.
Yanlış anlaşılmasın. Onun bana hiç ihtiyacı yoktu.
Nasıl tatlıydı Allah’ımm ..
Bir de karşılaşmak isteyeceğim ender insanlardan .
Ben onunla kesinlikle yolum kesişsin istiyorum.
Belki bir gün J
Neden mi ?
Ondan öğrenilecek çok şey var …
İNSAN DÜŞÜNMELİ ..
Aslında ne çok şeye sahibiz ..
Üzülmek için hiç ama mutlu olmak için çok sebebimiz var <3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder