Düşünüyorum da minicik bir çocuğu gülümsetebilmek kadar kolay bir şey var mı şu hayatta ? Kolay şeyler değersizdir ya . ilginç ama bunun değeri paha biçilemez. insana ilaç gibi geliyor ; hayatın kötülüklerini hiç bilmeyen minicik bir kalbin gülümsemesi ..

planlara inanmam ben .
hayat planlarla yaşanılabilecek bir yer değil ..
düşünüyorum da öyle bir yer olsaydı böylesine sever miydim yaşamayı diye ?
hiç sanmıyorum .
ben hayatı tevafuklarıyla seviyorum . her sabah gözümü açtığımda ne olacağını bilmemek güzel . heycanlı . ve bir o kadar da umut dolu ..
böyle olmasa çok kötü geçen bir günden sonra uyanmak ister miydim ?
her yola çıkışımda hayatımın aşkını bulma ihtimalimle güzel , her gördüğüm kimsesiz çocuğun ailesini bulma ihtimaliyle güzel , ne bilim her ağlayanın birazdan gülebilme ihtimali güzel...

Tek Sayfalık Hayat Masalı

Çok uzun zaman geçti . Buralara uğramayalı ..
hayata takılıp yaşamayı unutuyoruz bazen .
Dertlere takılıp mutlu olmayı bir kenarı itiyoruz ..

bu kadar karamsar bir giriş yapmak istemezdim . Ama içimde sustuğum çok şey var . Korkuyorum . Nasıl dökülecek , can yakacak mı yoksa usul usul bir köşeye oturacak mı ?  belkide yazamamamın  tek sebebi bu korkularımdır kim bilir ?
Buraya uğranılmayan aylar içinde neler yaşandı .
Ne ayrılıklar , ne vedalar , ya da nasıl güzel mutluluklar . Yazılmaya değer çok şey vardı . Olmadı işte .

Şimdiyse kelimelerle öylece oynuyorum . Ne yazacağımı bilmeden .

Hayatımın en güzel sayfasını kapattım bir kaç hafta önce . Belkide hayattaki karşıma çıkabilecek en büyük şansı sadece 3 yılla sınırladım .
pişman olmaktan korkarken zaten o pişmanlığı hep ensemde hissediyorum .
duadan başka elden ne gelir . Hamd olsun acıları ve bekleneni zamana bırakanlar değiliz artık . El açıp dua etmenin gücünü tüm iliklerime kadar hissediyorumm .
çok bir heycan yok içimde . Yeni bir hayat yeni bir sayfa demiyorum . Çünkü hayatımda ilk defa açtığım bir sayfayı kapatmak istemiyorumm .

hep orda yaşamak ve hayat denen masalımın sadece tek bir sayfa olmasını istiyorum :)

Bu zor mudur ?

Olmamalı ...
çünkü tutunduğum inandığım şey o .


Bakalım sınav adı verilen bu çok perdelik oyun karşımıza daha neler çıkaracak ...

Gelecekte Okunmasını Hayal Ettiğim Bir Yazı :)

http://www.youtube.com/watch?v=uchixG1kmqE 
( okurken şu linkteki müziği de fon yaparsanız çok sevinirim :) ben bu fonla yazdım çünkü :) defalarca bu fonda okudum :)  )





Uzun zamandır yazmak istiyorum ..Ne yazıları sildim , ne şekillerde başladım .. Bu yazının devamı gelir mi ondan da emin değilim, ama başladım bakalım ..

O kadar büyük bir sevme isteği var ki içimde. 
Dolu dolu bir aşk biriktiriyorum kalbimde.  Doğru zaman ve doğru kişiyi bekleyen kocaman bir sevda paketliyorum pamuklar içinde :)
Her gece hayallerle uyuyup hayallerle uyanıyorum .
İnsan tanımadığı birini sever mi ?
Ben gelecekteki eşime şimdiden aşığım. 
Tüm fizik, kimya kurallarına inatla deli gibi seviyorum .

Bazen sabırsızlanıyor , heyecanlanıyorum . Bazen kocaman bir huzurla baş başa oluyorum . 

Bazense ...

Özlüyorum . 
Verecek olduğu o güveni özlüyorum. Daha tatmadan , bilmeden özlüyorum ..
Gelsin diyorum, neredeyse gelsin artık. Sarsın beni , ' Buradayım ' desin , gözleri güven versin. 
' Benimsin ' desin ..

Ufacık hayaller öyle büyük hazineler ki  gözümde. 
Yemekler yapmak istiyorum ona. 
Yuvamızı temizlemek hem de bunu büyük bir aşkla yapmak istiyorum. Her yeri anılar kokacak olan o eve baştan aşağı bizim şiirimizi yazmak istiyorum.. 
Adı , göz rengi, görünüşü umurumda bile değil . Ben o adama kapıyı açmak ve her gelişinde kocaman sarılmak istiyorum. Modernliğe inatla evimin direği demek istiyorum kalbini titretene kadar. 
Bilsin istiyorum; bendeki değerini , onsuz olamayacağımı , yıllarca onu nasıl hasretle beklediğimi .. 
Hem de çıtımı bile çıkarmadan .. 
Eğer son anda vazgeçmezsem ve bu yazı yayınlanırsa onun kollarının arasında bu yazıyı sesli okumak istiyorum. Arada bir susup gözlerine bakarak , tüm mimiklerini inceleyip göz göze geldiğimizde sessiz her şeyi anlatarak :) 

Sonra anne olmak istiyorum .
Kendimi bildim bileli içimdeki en büyük hasretle . 
Anne olmak istiyorum . 
Kız ya da erkek kendi canımdan vereceğim gözümün nurları olsun istiyorum :)

Çocuklarıma güzel bir yuva vermek istiyorum ;
Huzur dolu 
Aşk dolu 
İman dolu ..

Sonra açılıyor ellerim semaya. 
Başlıyorum kalbimden akarcasına 'DUA'ya .

Onca duadan sonra fısıldıyorum Arş-ı Alaya 

'' Amin        Amin         Amin    ''   diye :) 

Firavun'un Başı Bile Ağrımamış ..!

Yapamam dersin bazen ...
Bu kadarini kaldiramam dersin .
Ya da mutlu oldugun zamanlarda .
Elinde ki giderse yasayamayacagini idda edecek kadar kör olursun ..

Ve o andan itibaren baslar sinav ...

Elindekiler bir bir gitmeye baslar .
Yapamam dedikce yapar ,
Kaldiramam dedikce kaldirirsin tum sıkıntıları...

O günlere inat gibi bambaska mutluluklar belirir kapinda :)
Önemli olan calan zili duyup kosarak acmak :)

Ya gec acarsan ?

Mutluluguna gec kalirsan ?


Bu yüzden gecmise kapilmak degildir kalpteki huzur ...
O calan kapilara kosmaktadir ..

Beklenmeden gelenler daha bir mutluluk verir ya hani ..

Sizi bilmem ama ben süprizlere bayilirimm :)

Hayat süprizlerle dolu olduguna göre basit bir matematikle
Ben hayata da bayiliyorum demek kii :)) :))

Sıkıntı cekmeyen tek bir insan bile var midir acaba diye düsünürken ...
Aklima birden firavun geldi ..

Firavunun ömrü boyunca basi bile agrimamis
Hayatta ulasabilecegi tüm zenginlige sahipmis ..

Ama mutlu muymus acaba ?

Nedense onu hic mutlu olarak hayal edemiyor zihnim ?

Asgari ücretle calisan ve evine aksam yorgun gelen ama cocuklarina kocaman sarilip esiyle  
Yemek yiyen bir baba cok daha mutludur bence :)

Eee durum buyken ...
Mutluluk cok uzakta asilmaz kaf daglarinda degil gibi geliyor bana :)

Meselenin bir de diger boyutu var ..

Asil önemli boyutu :)

Firavunun basi bile agrimamis dedik ya ..

Allah sevdigi kullarini sinar ve onlarin sinavi gecmeleri icin cabalarmis . Cefalarini dunyada ceksinler ama ahirette sefa sürsünler istermis :)

Ayni Peygamber efendimizin Hz. Ömer' e söyledigi gibi

"İstemez misin ya ömer ?
Dünya onlarin ahiret bizim sun .. "


Böyle düsündükce insanin ici isiniyor dimi :)

Isinir tabi :)

Ah bir de tam bilebilsek :)

Yasli teyzeler mesela ..

Rahatsizliklarina offf demek yerine Cok sükür günahlarim dökülüyor derlerdi ..

Ah bir bilselerdii .


Not :
Nasil basladim ama nerelere gitti konu :)
Ben de böyleyip iste .
Tutamiyorum zihnimi :)
Ben degil kalemime o sahiplik yapiyor :))

SEVDİKLERİMİZ SEVİLMEYİ HAK EDER :)

Hani bazen koşmak istersin ...
Sonsuzluğa doğru ...
Özgürlüğe doğru ..

Hani bazen bir dağın zirvesinde
Uçuruma doğru haykırmak istersin ..

Hani bazen sevmek istersin.
Kalbindeki o kocamaan sevgiyi paylaşmak istersin..

Bazen ağlamk istersin.
Hemde hıçkırıklarla..

Peki bunlar ne anlam ifade eder ?
İstersin de yapabilir misin ? Sadece kendini boşlukta hissedersin..

Bazen çok yorulursun.
Büyümek buymuş demek ki dersin ..

Kabullenmekten başka çare yoktur.

En sevdiklerine zaman ayıramazsın.
Onlara kalbinde kileri hissettiremezsin.
Dünya telaşının içinde kaybolur gidersin..

Sonra bir gün ...


Bir haber alırsın ..

O boş telaşlardan çok fazla zaman ayırman gerekenleri hatırlarsın ..

Ya buna çok geç kalmışsındır. ya da son anda kurtarmış ...


Ben bir tavsiye.
Çok geç kalmadan kendinize gelin.

Ne kadar yoğun olursak olalım sevdiklerimize ayırabilecek zaman elbette bulabiliriz ...

Çok zor değil. bir telefon yeter bazen onların kalplerini fethetmeye.
Ya da bazen içten bir sarılış ..


-Benden şimdilik bu kadar ..

Ama son olarak bu yazıyı okuduysanız
Sesli ve en büyük yemin olarak söyleyin hadii.

 '' SEVDİKLERİMİZ BAŞ GÖREVİMİZ ... ''

Yolculuklar İnsana Çok Şey Öğretirmiş :)

Ben bugün çok şey öğrendim …

Belki de hayatımın yolculuğuydu …

Hayır sadece kilometreler değildi geride bıraktıklarım.

Ön yargılarım kaldı geride , saçma sapan çocukluklaım , güçsüzlüklerim …

Hepsi işte hepsi ..

Yolculuklar tamamen kader işi dimi?

Yanına kim oturacağını bilemiyorsun.

Kırk yıl düşünsem böyle bir anım olacağı aklıma gelmezdi .

Yanımda bir bayan oturuyordu benim.

Görme engelli bir bayan.

İçim acıdı . Ama nasıl davranacağımı bilemedim. Heyecanlandım utandım ..

Yok kararlıyım bunun eğitimini almam şart.

Asıl nokta neydi biliyor musunuz.

O yanımda oturan deniz abla doktora okuyordu ..

Hem de O.D.T.Ü de.

Ve pdr …

O kadar sıcak kanlıydı ki .

Aslında o kadar savunmasızdı kii.

Koluma girdi lavaboya girdik.

Ona kocaman sarılmak istedim.

Hiç bırakmamak sürekli eli ayağı gören gözü olmak istedim.

Yanlış anlaşılmasın. Onun bana hiç ihtiyacı yoktu.

Nasıl tatlıydı Allah’ımm ..

Bir de karşılaşmak isteyeceğim ender insanlardan .

Ben onunla kesinlikle yolum kesişsin istiyorum.

Belki bir gün J

Neden mi ?

Ondan öğrenilecek çok şey var …

İNSAN DÜŞÜNMELİ ..

Aslında ne çok şeye sahibiz ..

Üzülmek için hiç ama mutlu olmak için çok sebebimiz var <3 

 http://www.youtube.com/watch?v=Uuxt5a7d_mA